Al-Chawaaridj

Al-Chawaaridj: zij zijn degenen die onder het staatsgezag van de regeringsleider aan het einde van de regeringsperiode van Othmaan (Radia Allaahoe anhoe) zijn uitgetrokken, wat de moord van Othmaan (Radia Allaahoe anhoe) als gevolg had. Daarna onder het gezag van Ali (Radia Allaahoe Anhoe) werden zij alleen maar revolutionairder, waarna zij zich van Al-Djama’ah afsplitsen. Zij verklaarden dat Ali (Radia Allaahoe anhoe) en de rest van de metgezellen koeffaar (ongelovigen) waren geworden, omdat zij het niet eens waren met hun denkbeelden.

Zij verklaarden daarom iedereen die hun overtuigingen tegengingen als ongelovig, en zij verklaarden de metgezellen van de Profeet (swas), de beste schepping (na de profeten), als koeffaar. Waarom? Omdat zij het niet met hun eens waren over hun dwaling en takfier.

Deze dwalingen zijn:

a) Het niet praktiseren van de Soennah en het blijven bij de groep (Al-Djama’ah)
b) Ongehoorzaam zijn tegenover de regeringsleiders.
c) Zij vinden dat het rebelleren tegen de wettige overheid van het geloof is.
d) Zij vinden dat het omverwerpen van het bewind van het geloof is. In tegenstelling tot datgene wat de profeet opgedragen heeft om gehoorzaam te zijn aan de bewindslieden, en in tegenstelling tot het Gebod van Allaah in Zijn uitspraak:

O jullie die geloven, jullie moeten Allaah gehoorzamen, en de Boodschapper en diegenen die de verantwoordelijkheid over jullie hebben (de regeringsleiders, de geleerde) gehoorzamen… (Soerah An-Nisaa Vers: 59)

Allaah Ta’ala verduidelijkt hier dat het gehoorzamen van de bewindslieden van het geloof is, en ook de Profeet (swas) laat in de hier volgende hadieth zien dat deze gehoorzaming een verplichting is:

Ik advieseer jullie om Allaah te Vrezen, en gehoorzaam te zijn aan jullie bevelhebber, zelfs wanneer een (Albesijnse) slaaf jullie leider wordt! Want waarlijk, diegene van jullie die lang zal leven zal veel meningsverschillen zien…. (overgeleverd door Imaam Ahmad 4/126 en Aboe Dawoed 4607, en At-Tirmidhie 2676)

Het gehoorzamen van de moslim leiders is dus van het geloof. Toch zeggen de Chawaaridj: Nee, wij zijn vrij om te doen wat we willen! Dit is de weg van de revolutionisten en activisten van vandaag de dag!

De Chawaaridj willen dus de groep (eenheid) van de moslims breken, en rebelleren tegen de bewindslieden waardoor zij zondig zijn tegenover Allaah en Zijn Profeet Betreffende dit onderwerp, en dat terwijl zij geloven dat de zondaar die grote zonden begaan ongelovige is. Wat betekent dan ‘’de zondaar van grote zonden?’’ De zondaar die grote zonden heeft begaan is iemand zoals b.v.: de ontuchtpleger, de dief, de gebruiker van Alcohol enz.

Zij vinden dat de betreder van o.a. deze zonden Kaafir (ongelovige) is. Terwijl Ahloels-Soennah Wal-Djama’ah hem beschrijven als ‘moslim met een verlaagd nivo van Iemaan’ zij noemen hem: ‘’Al-Faasiq Al-Millie.’’ Hij is dus gelovig met zijn (overgebleven) Iemaan en Faasiq met zijn grote zonde!

Want niets doet iemand werkelijk de Islaam uitzetten behalve Shirk (afgoderij) of één van de bekende zaken die de Islaam van een moslim vernietigen.

De zonden die echter minder (gevaarlijk) zijn dan Shirk doen iemand niet buiten de Islaam treden, ook al zijn het grote gevaarlijke zonden die iemands Iemaan daadwerkelijk kunnen verzwakken en reden kunnen zijn dat iemand in datgene belandt wat veel erger is. Allaah Ta’ala zegt:

Voorzeker, Allaah Vergeeft niet (de zonde van) dat men iets of iemand als partners naast Hem plaats (in aanbidding), maar Hij vergeeft (alles daarnaast) van wie Hij wil… (Soerah An-Nisaa Vers: 48/116)

De Chawaaridj zeggen dat de zondaar die een grote zonde begaan heeft kaafir (ongelovig) is, en er geen vergiffenis meer voor hem is en hij eeuwig en altijd in de Hel terecht zal komen.

Dit is in tegenstelling tot wat er in het Boek van Allaah staat. De reden dat zij dit soort fouten maken is dat zij geen Fiqh (begrip) hebben, want zij zijn een groep die verschrikkelijk veel van het geloof houden en zich helemaal toeleggen op de aanbidding, het gebed, het vasten, het lezen van de Qor’aan ect., maar zij begrijpen niet en dat is hun ondergang. Het inzetten voor toewijding en aanbiddingen moet dus samengaan met het begrip van en kennis over het geloof.

Daarom beschreef de profeet hen bij Zijn Metgezellen dat zij hun gebeden als iets minderwaardigs ten opzichte van de gebeden van hun (chawaaridj) zouden vinden, en hun aanbidding minderwaardig ten opzichte van hun aanbidding zouden vinden.

Vervolgens zei de Profeet Mohammed:

´´…..(Toch) verlaten zij het geloof (de Islaam) zo snel als een pijl uit een boog geschoten wordt… (overgeleverd door Al-Boechaarie 7432)

En dit met hun vele aanbidding, en rechtschapenheid en bidden in het diepe van de nacht. Want inzet gebaseerd op onjuiste kennis en een onjuiste fundament is nutteloos, en doet dwalen, en is als een gezwel en teistering voor de gehele gemeenschap de uitvoerder hiervan inbegrepen! En het is niet bekend dat de Chawaaridj ooit tegen de niet moslims gevochten hebben. Nee, zij vechten juist tegen de moslims zoals de Profeet dat gezegd heeft:

´´Zij vermoorden Ahloel-Islaam (de moslims) en laten Ahloel-Awthaan (de polytheisten en godenaanbidders) (overgeleverd door Al-Boechaarie 7432)

Het is dus niet bekend dat de Chawaaridj in hun geschiedenis ooit tegen de ongelovigen en de godenaanbidders gevochten hebben. Maar zij hebben daarentegen eeuwig en altijd tegen de moslims gevochten: ´Zij hebben Othmaan ibn Affaan vermoord, en Ali ibn Abie Taalib vermoord, en Az-Zoebair ibnoel Awaam vermoord, en zij hebben de beste van de Sahaabah vermoord en vermoorden tot de dag van vandaag nog steeds moslims!

Zij gebruiken het argumentatiemateriaal (Qor’aan, Soennah) terwijl zij de juiste bedoeling hiervan niet begrepen, en zij argumenteerden met argumentatie vanuit de Qor’aan en de Soennah om te waarschuwen tegen de (grote) zonden, terwijl zij de betekenissen hiervan niet begrepen. Zij keerden niet terug naar de andere bewijzen waarin de belofte (op vergiffenis) voor de berouwvollen staat, en de mogelijkheid op vergiffenis voor degenen die zonden begaan hebben die minder erg dan Shirk zijn. Zij namen dus een gedeelte en lieten een andere gedeelte, door toedoen van hun onwetendheid.

Liefde voor het geloof, gedrevenheid en een goede wil zijn dus niet genoeg! Er moet gezorgd worden dat dit ook onderbouwd is met juiste kennis en begrip van het geloof. Want, liefde voor het geloof is iets goeds, en gedreven zijn in het volgen en verwezenlijken van het geloof is ook iets goeds, maar dit moet wel in overeenstemming zijn met het boek en de Soennah! En niemand hield meer van het geloof of adviseerde de moslims beter dan de Sahaabah dat deden en toch hebben zij de Chawaaridj bestreden omdat zij zo gevaarlijk en vals zijn.

Ali ibn Taalib (Radia Allaahoe anhoe) heeft hen zelfs met groot geweld in de veldslag van Nahrawaan. Daarom is het een verplichting voor de moslims om ten alle tijden de ziekte van de madhab te genezen wanneer die zich ergens manifesteert. Eerst door onderrichting van mensen op de juiste manhadj en vervolgens via verkondiging van het juiste geloof in Allaah. Wanneer het probleem hiermee niet opgelost kan worden dan moeten de moslims van Ahloes-Soennah hen (met geweld) bestrijden totdat hun gevaar verdwenen is! Ali Ibn Taalib stuurde zijn neefje Abdoellaah ibn Abbaas de Geleerde van deze Natie en de Commentator van de Qor’aan naar de Chawaaridj toe om met hen te praten. Er keerden hierdoor 6000 personen terug naar de Waarheid, maar velen bleven bij hun standpunt. Waarna Amier Al-Moemienien Ali ibn Abie Taalib samen met de Sahaabah hen bestreden.

al Khawaaridj - doc. 1 - doc. 2 - doc. 3 - doc. 4 - doc. 5

Posted in: